Up to my family in California

De donderdagochtend doorgebracht bij Lake Havasu. Via the Londonbridge zijn wij naar het eilandje in het Lake gegaan dat is ontstaan uit de Coloradorivier, net als Lake Powell. Het park is prachtig, met veel sport faciliteiten en er wordt veel gebruik van gemaakt door jong en oud. Het park is bijeen gebracht door de plaatselijke Rotary. Geld zit er zeker in dit dorp, gezien de huizen. En er worden goede dingen mee gefinancierd. Zo zijn er bankjes en bomen gefinancierd door families van overledenen. Door het hele land heen zijn delen van wegen geadopteerd door mensen met geld om de wegen schoon en goed berijdbaar te houden. Je naam komt dan op een bord, but so what! Het werkt en de mensen dragen extra bij. Maar vuil vind je hier zondermeer niet gauw op straat. In Nevada staat er een boete op van 2000$, in California van 1000$, elke Staat heeft zijn eigen prijs. Utah en Arizona waren ongeveer gelijk qua boetes.
Onze reis gaat verder door de woestijn, echt heel mooi, naar een foeilelijk plaatsje Barstow. Maar onderweg voldoende te zien. De goederentreinen zijn ongeveer 500 meter lang. De wegen zijn langs een lineaal getrokken, we zijn door Indianen reservaten gereden. Helaas geen Indiaan gezien maar wel van die rollende dorre bosjes over de weg. Toch een soort sensatie, je kent dat uit een slechte cowboyfilm. We hebben ook wat wild gezien, een prairie hond, helaas te nerveus om te fotograferen, we zijn ook over een slang gereden, sorry en veel reeën gezien.
Vrijdag zijn wij in Barstow aangekomen. Een plaatsje van niets en een hotel van niets. Dat kan gebeuren. De volgende ochtend opweg naar de dochter van mijn neef Gary, die helaas 2 jaar geleden is overleden. Zijn dochter Genevieve en haar man Kyle wonen met hun zoontje en dochtertje in Thousand Oaks. Nabij Los Angeles. Ze wonen in een schitterend huis, maar wel in een "afgesloten" gebied. Dat geeft mij een onnatuurlijk gevoel. Alles is zo clean. Daar komt de angst van de open Amerikaan te boven. Een vreend soort vrijheid. Not my cup of tea. Maar zij weten niet beter. Dus wij hebben genoten van hun heerlijke zwembad en hottub. In bbq-en zijn ze prima. Ik ben geen vleeseter maar hij heeft een steak klaargemaakt, zo'n lekkere heb ik van mijn leven niet gegeten. Zondags zijn we naar Malibu beach gereden om naar het Paul Getty Museum te gaan met z'n allen. De kids hebben zich er ook prima vermaakt. Het is de villa van Getty, totaal gerenoveerd en vol Griekse kunst van het begin van de jaartelling. We hadden er nog uren kunnen ronddolen maar we waren met die twee kleintjes dus op naar een restaurant aan the beach. Je auto wordt weggezet door een medewerker, tjeetje dat hebben wij nog nooit meegemaakt. En toen zijn we bij Gladstones gaan eten. Een hippe tent, lekker luidruchtig, een beetje a la de Bloemdaalse strandtenten, met heerlijk eten en prettige
bediening. Je krijgt iemand aangewezen die er de hele tijd alleen voor jou is.
Het strand is anders dan bij ons, eigenlijk alleen voor de surfers. Te winderig om te zonnen. Site seeing terug naar huis, de pool in en in de avond bij Stonehaus, ja haus, gegeten. Ook een zeer relaxte sfeer. Wine and pizza's, live music and booggie ball. Soort jeu de boule.
Naar huis, en de hard werkende familieleden lagen vroeg op bed. Ze halen alles uit een dag, werken constant hard, met de kids, in de tuin en het zwembad en dan vliegt z'on weekend om. Vanmorgen vroeg van Kyle afscheid genomen en na het ontbijt Genevieve en de kids gedag gezegd.
Om de lange rit naar Las Vegas te beginnen. We hebben alles zonder TomTom gereden, goed voor the brains. En bijna geen meter fout gereden. Ook wel weer eens leuk. Het was weer een lange rit door de woestijn maar nog steeds afwisselend genoeg. De luchten, de bergen het zand.
We zijn terug in ons hotel waar we begonnen en de roulette lokte. 12$ verspeeld, nog een keertje 20$ er in gedaan en daar heb ik bijna 2 uur mee gespeeld en ik sta nog op die 20$ in de plus. Het fijne is dat je volkomen in de watten wordt gelegd en ik dus 3 margarita's op heb en Ger 3 budweiser voor noppes. Daar houden wij van. Ze krijgt, want daar draait het om wel een tip. Trouwens, op je nota staat gewoon een voorstel of je 18 of 20% tip wil geven. Hahaha. Bij 20% ben je echt tevreden, nou ja vooruit maar we hadden ook een heerlijke lunch gehad. Morgen staat de Stratosfeer een verdomd hoog hotel met uitzicht over de Strip op ons programma en morgenavond naar The Blue Man Group. Woensdagochtend gaan we naar het vliegveld en hobbelen (een naar vluchtje) wij naar Los Angeles en dan brengt de KLM ons naar Amsterdam om daar donderdag aan te komen en op donderdagmiddag weer gewoon bij Dirk boodschappen doen! Back to the normal life. We see you all soon. Lots of love from us.